 |
in deze editie: * tips: Ags Connolly, Rodney Crowell The Coo, Dean Owens Eilen Jewell, Chip Taylor Carter Sampson * Live tips: John Blek Woolf festivals |
 Ags Connolly - Siempre Siempre is het 4e studioalbum van Ags Connolly, de neo cowboy uit Oxfordshire die vast in een vorig leven het buitenechtelijke kind was van George Jones of Hank Williams;-) Connolly heeft namelijk een grote voorliefde voor de muziek uit de grensregionen van het zuiden van de VS en het noorden van Mexico. Op Siempre duikt hij muzikaal nog iets dieper in dat gebied en nam hij ook een paar echte Tex-mex songs op. Zonder dat hij zijn trademark Honky Tonk en country crooners achterwege laat voegt hij Op Siempre gewoon nog weer iets extra’s toe aan zijn sound. Met wat hulp van Nashville fiddler Billy Contreras en in de rol van Flaco Jimenez op accordeon de in San Antonio woonachtige accordeonist Michael Guerra en de legendarische BJ Cole op Pedal Steel (die speelde met o.a K.D Lang, Sting, R.E.M, Tom Jones en Robert Plant) toog Ags naar de Woodworm Studios in Oxfordshire samen met Londonse muzikanten Rob Updegraff (gitaar) Anna Robinson (bas) en drummer Chris ‘CJ’ Jones. De afgelopen tijd heeft Ags zichzelf ook eigen gemaakt op een Mexicaans instrument de Bajo Quinto die ook te horen is op dit album. Siempre bied een heerlijke mix van melancholische country tearjerkers, want daar is Ags echt heel goed in, zijn stem druipt van melancholie net als bijvoorbeeld die van John Moreland. Daarnaast grossiert hij ook in heerlijke vrolijke Honky-Tonk en Tejano muziek en prachtige barroom walsjes. Maar ook die gaan als je goed luistert vaak ook wel over een hoop mislukte of onmogelijke liefdes gaan maar dat mag de pret niet drukken. Siempre is de ideale plaat om lekker op te zetten deze zomer als je in je achtertuin of op je stadsbalkonnetje plaatsneemt met een lekker drankje erbij. Video: Ags Connolly - Overwhelmed |
 Rodney Crowell - The Chicago Sessions met de jaren alleen nog maar beter en beter wordt. In de Chicago studios van Jeff Tweedy van Wilco maakte held Rodney Crowell een nieuw meesterwerk. Sinds 1978 timmert Crowell aan de weg in de Country scene en schrijft hij prachtsongs. Sommige van zijn vroegere albums waren naar mijn smaak misschien een ietsje te commercieel maar sinds 2001 toen hij met the Houston Kid kwam ben ik echt een enorme fan van zijn muziek geworden. Dat komt ook deels door Ruud Hermans en Jacques van Aelst die het album destijds veel aandacht gaf in het radio programma American Connection. Alle daarop volgende albums van Crowell zijn eigenlijk allemaal fantastische Americana platen. Maar deze Chicago Sessions steekt daar nog zelfs bovenuit. Het is een prachtig opgenomen album van super catchy liedjes met zeer fraaie teksten. De opnames zijn ook heel puur zonder een hoop onnodig gevogel. Rodney beaamde dit ook bevestigend met dat deze opnames hem deden denken aan zijn allereerste album. “It’s just me and the band in a room together, loose and live and having fun.” En dat is ook precies wat je hier hoort. Een beetje nostalgie dus, dat hoor je ook in de vorm van de fraaie Townes Van Zandt cover No Place To Fall maar verder zijn de rest van de songs zeker hedendaags en uit het huidige leven gegrepen, met thema’s over liefde en sterfelijkheid. Maar ook over de grote verdeeldheid in de wereld in ras en religie. Een absoluut prijsnummer in die categorie is I’m Ready To Move On wat echt een van de meest indrukwekkende songs is die ik dit jaar heb gehoord. Maar ook de rest van het album is een werkelijk formidabel Americana werkstuk waar ik geen genoeg van kan krijgen. Video: Rodney Crowell - Ready To Move On |
 The Coo - Amsterdam Moon die als gesmolten boter langs je ziel glijden. Soms hoor je van die duo’s en weet je meteen dat je te maken hebt met iets magisch! Om een voorbeeld te geven begon dat een beetje toen Gram Parsons met Emmylou Harris ging zingen, maar ook bij Gillian Welch en David Rawlings. Meer recent ook bij duo's als Ordinary Elephant en Pharis & Jason Romero. Al bij de eerste paar noten van het duo the Coo kruipt het genots-kippenvel meteen over je rug want hun stemmen mengen echt prachtig. The Coo bestaande uit de in Londen woonachtige Matt Arthur en de in Amsterdam woonachtige Jara Holdert is eigenlijk ontstaan uit een klein momentje van toeval. Ze troffen elkaar in de zomer van 2016 op een open mic in een cafeetje in Amsterdam. En omdat ze slim zijn, herkende ze die magie gelukkig meteen en bleven ze samen muziek maken ook al zat de grote Noordzee er wel een beetje tussen soms. In 2019 troffen ze elkaar in een oude synagoge in Amsterdam en namen ze hun eerste EP op, die in eerste instantie alleen op vinyl verscheen via het High Res audio platform Native DSD. Het was natuurlijk de bedoeling geweest om in de jaren daarna meer samen te gaan spelen maar door belemmeringen van die grote Noordzee en de pandemie waren ze de afgelopen jaar veroordeeld tot het schrijven van liedjes via whatsapp en facetime. Gelukkig zijn ze nu weer begonnen met optreden samen en speelde ze onlangs op Smalltown Music Walk in Edam en zijn ze deze week zelfs aan een tourtje in België begonnen en is Amsterdam Moon Ep nu ook eindelijk op cd uitgekomen. Ten opzichte van de eerdere vinyl versie staat er een extra song op de cd en de cd versie heeft tevens een mooi boekje met de teksten erin. Verder is the Coo ook druk bezig met het opnemen en schrijven van een 2e album dat in het najaar van 2023 zou moeten verschijnen. Amsterdam Moon bied prachtige bloedmooi en high end opgenomen folkliedjes van een pure schoonheid die als gesmolten boter langs je ziel glijden. Houd dit duo dus goed in de gaten en zeg niet dat we je niet gewaarschuwd hebben hoe mooi dit is;-) Als voorproefje kun je even kijken naar deze 2 video’s die werden gemaakt tijdens de opnames: Video: https://youtu.be/XiIGekdBWOA , https://youtu.be/8nvqPyAc6m8 |
 Dean Owens (2CD) - El Tiradito (the curse of sinner's shrine) van een Sergio Leone western met Calexico leden in de band. Met Dean Owens hebben we een Schotse rakker te pakken die zijn muzikale inspiratie ook al verder van huis haalt net als Ags Connolly. Alleen komen de invloeden van Owens iets verder vanuit het Wilde Westen uit het grensgebied van Arizona en California. Zijn helden zijn de mannen van Calexico en die spelen ook op dit album weer mee met hem. Deel van dit album werd namelijk net zijn voorganger opgenomen tijdens de sessies van Sinners Shrine dat werd opgenomen in Tucson, Arizona. Het verhaal van El Tiradito waar de songs over gaan op dit album kun je lezen als een verhaal van een classic Sergio Leone Western. Het gaat over een ranch knecht die een affaire begint met de vrouw van de Ranch eigenaar. Wanneer die ze betrapt samen in de stallen leid dat tot een ware murderballad met een duivelse vlucht met jagende apache’s op de hielen en nog veel meer ellende. Maar de soundtrack eromheen levert werkelijk prachtige muziek op waar een heerlijke woestijnwind doorheen waait. Met desolate trompetjes, huilende steel en violen en natuurlijk prachtig gitaarwerk en de warme stem van Dean Owens past daar geweldig bij. Cd 1 bevat 10 tracks die vertellen over dit verhaal en cd 2 bied een instrumentale soundtrack bij deze “ingebeelde” western. Dus mocht dit verhaal ooit nog eens verfilmd worden dan kan de filmmaker deze soundtrack er kant en klaar eronder plaatsen. Dean Owens bracht overigens de meeste van deze songs al eens eerder uit op een serie van 3 losse EP’s met de naam Desert Triologie maar ze zijn nu hier allemaal bij elkaar verzameld met wat extra’s ook op cd uitgekomen. Video: Dean Owens: Mother Road |
 Eilen Jewell - Get Behind the Wheel en stapt zelf achter het stuur van haar nieuwe toekomst. Na een aantal tumultueuze jaren voor Eilen Jewell, en nee niet vanwege de pandemie, bij Eilen ging nog heel wat meer mis. Haar man ging ervandoor en omdat die ook in de band zat viel daarmee haar band eigenlijk ook uit elkaar. Ze moest dus alle zeilen bij zetten en zichzelf weer in het zadel zien te helpen. Dus deed ze op Get Behind the Wheel precies dat. Toen haar leven in duigen viel bracht ze lange tijd door in de bergen van Idaho langs wandelpaden om na te denken en ideeën te krijgen voor nieuwe songs voor haar 9e studio album. Tijdens die wandelingen liep ze vaak langs een rivier die werd aangeduid met een bordje Crooked River wat uiteindelijk haar favoriete hang out werd en tevens tot inspiratie leidde. Uiteindelijk nam ze dit album op met top producer en Multi-instrumentalist Will Kimbrough (producer van o.a Emmylou en Rodney Crowell) Deze collectie van songs gaan over verloren liefde, verraad en maar ook van jezelf weer oppakken en het heft in eigen handen nemen. Op Get Behind the Wheel hebben ze weer de fraaie duistere roots en melancholische vintage sound met een vleugje rockabilly gekregen waar Jewell om bekend staat. Met dank ook aan die Crooked rivier die zijn eigen ode krijgt op dit fraaie melancholische album met de frase “Wash my hands, wash my sins / Let me shiver in your ruthless wind / Take me down, take me in / Oh, you Crooked River” Video: Eilen Jewell "Lethal Love" |
 Chip Taylor - The Cradle Of All Living Things Taylor keert terug met “The Cradle of All Living Things”, een dubbelalbum met 27 nummers dat zowel episch als intiem is. Taylor’s nieuwe opnames, gecoproduceerd door de Noorse toetsenist Goran Grini, bevatten ook oude meestergitarist John Platania (Van Morrison), Tony Mercadante op bas, drummer Magnus Olsson en huiveringwekkende vocalen van Hege Brynildsen. Songwriters Hall of Fame 2016 inductee Chip Taylor schrijft en treedt al meer dan 60 jaar op en vertoont geen tekenen van vertraging. De New York Times zegt het het beste: “Als je hem alleen kent als de man die ‘Wild Thing’ en ‘Angel of the Morning’ schreef – dan ken je hem niet! Chip Taylor maakt enkele van de meest onderscheidende akoestische muziek van dit moment.” Chip had plannen om begin 2023 eindelijk terug te keren naar liveshows in Europa, maar onlangs werd keelkanker vastgesteld. De behandeling is begonnen en Chip en zijn doktoren hebben er redelijk vertrouwen in dat hij binnen een paar maanden kan zingen en optreden. Hopelijk worden de uitgestelde concerten verplaatst naar lente/zomer 2023. Video: Chip Taylor – The Cradle of All Living Things |
 Carter Sampson - Gold De in Oklahoma geboren en getogen Carter Sampson wist met haar vorige albums al een aardig potje te breken in de americana scene. Haar laatste album stond ook hoog in de Euro Americana Chart en ook op de Nederlandse podia was ze een graag geziene gast. In de VS won ze Austin Song contest en was ze een van de topfinalisten bij het Telluride festival Contest. Verder is deze stoere dame ook de oprichtster en directrice van het Rock & Roll camp voor Girls waar meisjes naartoe kunnen voor een muzikale educatie. Met haar nieuwste album Gold gooit ze daar nog een schepje bovenop want daar legt ze de lat nog een stuk hoger met werkelijk magnifieke songs met formidabele muzikale begeleiding van gitaar, steel, fiddle, banjo, bas. Haar Americana songs zijn duidelijk ook schatplichtig aan die van Woody Guthrie is maar daaromheen tovert ze een smakelijke mix van country, folk, rock & roll met vaak een heerlijke swingende groove en maar er zijn ook prachtige melancholische songs. Een echte aanrader voor liefhebbers van Patty Griffin, Lucinda Williams, Brandi Carlisle en The Highwomen. De titel track Gold is een soort geruststelling en bedankje naar haar moeder toe die zich altijd maar zorgen maakte om haar wilde plattelands dochter in de muziekwereld. Wat ook grappig is, dat hoewel Carters muziek in grote lijnen vrij traditioneel klinkt dat haar songs toch ook weer hedendaags zijn. Ze fietst er ook nog wel wat moderne elementen in, zowel muzikaal als qua text. Een goed voorbeeld daarvan is het grappige Drunk text maar ook hedendaagse natuurrampen zoals bosbranden tornados en de pandemie komen aan bod op Gold. Ik kan niet wachten tot deze dame de Nederlandse podia weer op komt klimmen. Video: Carter Sampson - Gold |
Michael Cleveland
Tony Holiday
Wood Brothers
Bob Dylan
Logan Halstead
Jono Manson
Sir Douglas Quintet
Fantastic Negrito* Live tips
 John Blek Bloedmooie zang, breekbare liedjes, bij vlagen virtuoos fingerpicking gitaarspel en poëtische teksten. Dit zijn de ingrediënten waarmee de Ierse John Blek, met Nick Drake als grote inspiratiebron, de wereld aan het veroveren is. Keer op keer weet hij zijn publiek te raken met zijn gevoelige stem en subtiele gitaarspel. John Blek staat tevens bekend om zijn boeiende live shows vol humor, pathos en zijn gepassioneerde muzikale beleving. John Blek is een natuurtalent, een meesterlijke verteller en een verbluffend goede gitarist.
|
 Woolf “..het publiek houdt de adem in en luistert aandachtig, de kwaliteit van de muziek is uitmuntend, waarbij vooral de mooie harmonieën opvallen.”- Livestreammagazine.nl Drie stemmen, drie persoonlijkheden, drie verhalen. Drie smaken die samen als een gouden, veelbeproefde smaakregel, gewoon lekker zijn. Woolf is een klinkende harmonie die volledig recht doet aan de individuele ruwe kantjes van singer-songwriters Marieke Smit, Mylène Berghs, en Ellen Tackenkamp; drie muzikanten die elkaar leerden kennen op het Conservatorium van Amsterdam, en die sindsdien onafscheidelijk zijn. Sindsdien speelde ze op veel verschillende podia en werden ze tevens gevraagd als opening act voor The Delines en Frazey Ford in Nederland en speelde ze o.a op Ramblin’Roots festival waar ze heel veel indruk hebben gemaakt en de vele honderden mensen in de zaal doodstil kregen. In de muziek van Woolf klinken echo’s door van legendarische formaties als Crosby, Stills & Nash met de pit van The Supremes, hier en daar een vleugje Andrews’ Sisters afgewerkt met een hip modern randje dat doet denken aan The Staves.
|
Live tips:
tours: (klik naam voor data) Woolf Jason Ringenberg John Blek Dayna Kurtz & Robert Maché the Delines Arlan Feiles Ad Vanderveen Sam Baker Over The Rhine The Lasses Ordinary Elephant Jim White Festivals: (klik naam festival of banner voor meer info) zat 21 oktober Ramblin' Roots Festival , Utrecht: met oa Iris Dement, The Sonics, Lee Fields Martyn Joseph, Jim White, Bill Kirchen Matthews Southern Comfort, Ordinary Elephant Good Guy Hank |
voor meer LIVE tips:
