 |
Charlie Parr Little Sun 
Instant klassiekers van een muzikale nomade. |
|
Charlie Parr’s nieuwe album met een besneeuwd straatbeeld op de hoes lijkt misschien in een verkeerd jaargetijde uitgebracht. Echter slaat de titel Little Sun wel weer tamelijk toepasselijk op de huidige Nederlandse zomer van 2024;-) Het album staat vol met fraaie een tikkeltje gruizige songs met een vleugje Dylan maar ook een beetje van een jonge Tom Waits vanwege de fraaie bar piano klanken. Het verbaasd mij niet dat Smithsonian Folkways dit plaatje oppakt want Charlie Parr heeft absoluut echt iets authentieks in zijn muziek. Het is volgens mij ook niet echt een man die je vast kunt pinnen op een bepaalde plek, hij komt en gaat waar hij op dat moment wil zijn. Een beetje als een muzikale nomade die elke dag beslist of hij op een trein klimt naar een nieuw avontuur. Little Sun is alweer zijn 18e album en voor deze plaat was Tucker Martine (The Decemberists, Sufjan Stevens, My Morning Jacket) verantwoordelijk voor de productie. Het liedje “The Loner” gaat ongetwijfeld ook over Charlie Parr zelf want dat issie gewoon. Een levende versie van een aparte individualist die telkens zijn eigen pad volgt. Niet altijd een pad dat hem altijd in een gespreid bedje laat belanden of een van te voren gekozen pad richting commercieel succes. Maar ach zo werken dit soort artiesten nu eenmaal gewoon het liefst op hun eigen manier. Charlie had anders vaak de gewoonte om een album zelf op te nemen en dan gewoon de 1e of 2e take te gebruiken en eventuele foutjes er gewoon in te laten zitten en dan gewoon weer door te gaan met iets anders. Little Sun werd opgenomen in Portland, Oregon midden in de winter terwijl er buiten een flink pak sneeuw lag. Dus zat hij daar toch een beetje vast in de studio en onder de leiding van Tucker Martine die hem daardoor juist mooi gefocust had op het maken van dit fraaie album. Little Sun behoord daardoor tot het beste werk van Charlie Parr. Er zijn ook nog mooie gastbijdrage te horen van zangeres Anna Tivel. |